يه چيزيه که اول همه ي قصه ها هست ولي ما آخر راه تازه بهش ميرسيم !اينکه ؛غير از خداي مهربون هيچ کس نبود .
فراموش نکنيم که اين واقعيت ته ته سرنوشت همه مون وجود داره!
آدما عزيز ميشن برات ولي همراه هميشگي نه!عاشق ميشن باهات ولي يه جاي قصه کم ميارن،ميگن جون ميدن برات ميگي جون ميدي براشون ولي پاش که برسه از جون عزيزتر نيست برامون!هم بچه ميشي هم پدر و مادر اما هيچ جاي دنيا نه فرزندي تا آخر مونده برا پدر مادر و نه پدر و مادر تا هميشه با جيگر گوشه شون موندن ،حتي مادر هم که باشي حتي پدر هم که باشي يه جايي خودت توي اولويت قرار ميگيري .اونجايي که برات اهميت نداره که بچه ات کجاي دنيا و پيش کي حالش خوبه ،اونجايي که به خاطر دل خودت مي خواي پيش خودت نگهش داري.ممکنه دوست داشته باشي و دوستت داشته باشن ولي صميمي ترين دوستت يه جايي بهت نارو مي زنه ،اصلا يه جايي مجبور ميشه ترکت کنه.
هيچ جاي دنيا هيچ کي برا هيچ کي نمونده جز خدايي که تا ته همه ماجراها هست حتي توي اون لحظه هايي که به شدت فراموشش کرديم توي لحظه هايي که آخرش فهميديم غير از خداي مهربون هيچ کس باهامون نبوده!!!
هيچ ,ولي ,يه ,هم ,مادر ,پدر ,يه جايي ,هيچ کس ,مهربون هيچ ,خداي مهربون ,از خداي
درباره این سایت